Jak przyspieszyć telefon z Androidem? 5 porad
Kilka prostych porad jak przyspieszyć Androida, by Twój telefon działał lepiej. Możesz przywrócić swój stary smartfon do życia.
Jak przyspieszyć Androida - poradnik
Jeśli Twój dobry, stary smartfon z Androidem nie działa już tak szybko jak wcześniej, to mam dla Ciebie 5 porad jak przywrócić mu dawną sprawność.
Znajdziecie tu łatwe czynności, które może wykonać każdy z Was oraz kilka trudniejszych, dla nieco bardziej zaawansowanych użytkowników.
Oto sposoby na przyspieszenie systemu Android.
1. Zmiana skali animacji systemu
Jednym z największych problemów, wpływających znacząco na wydajność smartfonów jest według mnie zbyt długi czas trwania animacji systemowych.
Na całe szczęście można je skrócić, tak by trwały o połowę krócej niż domyślnie, a nawet całkiem wyłączyć.
Opcja ta jest ukryta w praktycznie każdym urządzeniu pod kontrolą Androida i robi naprawdę dużą różnicę.
Aby zmienić skalę animacji należy najpierw uzyskać dostęp do opcji programistycznych. Aby tego dokonać należy wejść w ustawienia smartona, a następnie wejść w zakładkę "Informacje o telefonie". W niej szukamy pozycji "Numer kompilacji" i klikamy w nią szybko kilka razy, do momentu, w którym pojawi się komunikat o uaktywnieniu opcji programistycznych.
Po wykonaniu tych czynności należy ponownie wejść w ustawienia systemu i poszukać zakładki "Opcje programistyczne"
W niej należy znaleźć 3 pozycje:
Skala animacji okna
Skala animacji przejścia
Skala długości animacji
Wartość każdej z nich zmieniamy z 1x na 0,5x. Osoby, które stawiają szybkość ponad jakiekolwiek animacje mogą je w ogóle wyłączyć, wybierając w każdej z zakładek pozycję "animacja wyłączona".
Od tej chwili możecie cieszyć się zauważalnie szybszym działaniem smartfona.
2. Trzymanie najczęściej używanych aplikacji w pamięci
Wielu użytkowników Androida ma tendencję do "zabijania" aplikacji tuż po zakończeniu korzystania z nich. Czynność ta co prawda pozwala zwolnić dodatkowe megabajty pamięci RAM, lecz generalnie w nowoczesnych urządzeniach z Androidem, mających sporą ilość pamięci operacyjnej nie robi większej różnicy w szybkości działania.Dużo lepszym rozwiązaniem jest trzymanie w pamięci aplikacji, z których korzystamy najczęściej. Za każdym razem po ich otwarciu, będą one gotowe do pracy dosłownie w mgnieniu oka, bo pamięć RAM jest szybsza niż pamięć masowa smartfona. W przypadku ich ciągłego zamykania, po każdym uruchomieniu będą się one ładować na nowo, co w zależności od konkretnego programu oraz smartfona może zająć od kilku do kilkunastu sekund.
Takie rozwiązanie jest wygodne i pozwala wygodnie pracować na wielu aplikacjach, jednak w niektórych przypadkach może poskutkować zwiększonym poborem energii. Dzieje się tak przede wszystkim, gdy programy z jakich korzystamy zapobiegają przejściu smartfona w tryb "głębokiego snu". W najnowszych wersjach Androida z trybem Doze (od 6.0 w górę) takie przypadki zdarzają się jednak sporadycznie.
Niektóre smartfony oferują opcję zablokowania wybranych aplikacji w pamięci, dzięki czemu nie zabijemy ich przez przypadek. Najczęściej pojawia się ona w formie kłódki przy konkretnych programach w widoku multitaskingu.
3. Usunięcie lub wyłączenie zbędnych aplikacji
Warto utrzymać porządek na urządzeniu i pozbyć się aplikacji, z których już nie korzystamy lub są dla nas całkowicie bezużyteczne. Mowa tutaj zarówno o programach zainstalowanych z zewnętrznych źródeł (np Play Store) oraz tych, które są integralną częścią systemu. Niektóre z nich, nawet nieużywane mogą działać w tle co zabiera cenną moc obliczeniową. Pamiętaj o tym, że większość aplikacji po usunięciu zawsze możesz ponownie pobrać jeśli okażą się ponownie przydatne.
Nieużywane programy można odinstalować na wiele sposobów, między innymi poprzez Sklep Play, z poziomu listy aplikacji w launcherze lub wbudowany w ustawienia systemu menedżer aplikacji. Jeśli nie mamy dostępu do roota, aplikacje oraz usługi systemowe można jedynie wyłączyć. Należy jednak uważać na to, które z nich dezaktywujemy, gdyż niektóre z nich są niezbędne do prawidłowej pracy systemu. Zawsze w takim przypadku można je włączyć ponownie.
4. Zamiana programu uruchamiającego (launchera) na lżejszy
Jednym z najpowszechniejszych problemów użytkowników starszych smartfonów są słabo zoptymalizowane, powolne launchery. Do najbardziej zniesławionych z nich można zaliczyć stare wersje Samsungowego TouchWiza, które na słabszych urządzeniach potrafiły doprowadzić użytkowników do szewskiej pasji.
Gdy doświadczasz różnego rodzaju spowolnień, przycięć oraz słabo zoptymalizowanych animacji w trakcie poruszania się po wirtualnym pulpicie, zmień program uruchamiający na lżejszy.
Jednym z najbardziej cenionych wśród użytkowników Androida jest
Nova Launcher, który oprócz wzorowej optymalizacji może pochwalić się ogromnymi możliwościami personalizacji, szczególnie w wersji Prime.
Do innych dobrych zamienników można zaliczyć także Lawnchair 2 oraz CPL (Customized Pixel Launcher)
5. Zamiana systemu na niestandardowy
Poniższe porady są przeznaczone dla bardziej zaawansowanych użytkowników.
Osoby, którym takie pojęcia jak ROM, ADB, kernel czy TWRP są obce powinny poprzestać na pierwszych czterech poradach.
Czynności te wykonujecie na własne ryzyko.
Jedną z największych zalet Androida jest jego otwartość, dzięki czemu niezależni deweloperzy mogą bez problemu ingerować w jego funkcjonalność oraz działanie, co pozwala im tworzyć własne wersje systemu.
Głównym powodem przemawiającym za instalacją niestandardowego ROM-u jest przede wszystkim możliwość zaktualizowania smartfona do nowszej wersji Androida, niż pozwala na to producent. Oprócz tego systemy stworzone przez niezależnych twórców często charakteryzują się lepszą optymalizacją i płynniejszym działaniem niż ich oficjalny odpowiednik, dlatego wielu fanatyków Androida instaluje na swoich smartfonach niestandardowe ROM-y, nawet jeśli ich urządzenie wciąż jest wspierane aktualizacjami ze strony producenta.
Wybór custom ROM-ów dla najpopularniejszych urządzeń jest naprawdę duży, przez co każdy powinien znaleźć coś dla siebie. Do moich ulubionych systemów dostępnych na różnych urządzeniach zaliczam przede wszystkim ostatnio reaktywowany Paranoid Android oparty na AOSPA, Lineage OS oraz eOs.
Poniżej opiszę przykładową procedurę odblokowania bootloadera, zmiany recovery oraz ROM-u dla OnePlus'a 3T, która w dużej części jest zgodna z tą, jaką przeprowadza się dla innych urządzeń (ale nie konieczie identyczna). Szczegółowe instrukcje dla Twojego modelu smartfona oraz cały szereg custom ROM-ów możesz znaleźć na angielskojęzycznym forum XDA Developers.
Aby wykonać cały proces potrzebne są następujące pliki:
Minimal ADB and Fastboot - interfejs niezbędny do odblokowania bootloadera
Niestandardowe recovery - pozwala na wygodną instalację ROM-ów, kerneli itd. O ile to tylko możliwe staram się korzystać z TWRP recovery.
Niestandardowy ROM - w tym wypadku wybrałem Paranoid Android 7.2.1, który jest świetnie zoptymalizowany zarówno pod względem szybkości działania oraz długości pracy na baterii.
GApps - są to wszelkie usługi Google, bez których smartfon nie będzie między innymi miał dostępu do sklepu Play. Niektóre niestandardowe systemy (w tym Pranoid Android) nie mają zainstalowanych ich domyślnie.
Preferuję microG, ale dostępnych jest kilka równie dobrych opcji. Pobieram wersję zgodną z urządzeniem oraz instalowanym ROM-em, czyli ARM64 dla Androida 7.1 w odmianie nano (ma ona jedynie podstawową funkcjonalność, bez zbędnych aplikacji, które można potem pobrać, takich jak YouTube, Maps itd)
Aby zainstalować niestandardowy system, najpierw musimy odblokować bootloader. Czynność ta wykasuje wszystkie dane jakie mamy na smartfonie, dlatego dobrze jest wykonać kopię zapasową kontaktów, zdjęć oraz innych przydatnych plików.
Aby tego dokonać musimy włączyć opcje deweloperskie. Jak to zrobić opisałem wcześniej w punkcie 1 poradnika.
W opcjach programistycznych odnajdujemy dwie pozycje: "Debugowanie USB" oraz "zdjęcie blokady OEM". Należy upewnić się, że każda z nich jest włączona.
Po wykonaniu tej czynności podłączamy smartfona do komputera i otwieramy okno terminala w folderze, w którym zainstalowaliśmy ADB oraz Fastboot. Sprawdzamy czy urządzenie jest wykrywalne przez ADB poprzez wpisanie komendy:
adb devices
Jeśli wasz smartfon będzie wyświetlony na liście, możecie kontynuować dalej. Jeśli nie, sprawdźcie czy na jego ekranie nie wyświetliły się pozwolenia o dostęp do pamięci lub czy sterowniki ADB zostały zainstalowane poprawnie.
adb reboot fastboot
aby uruchomić telefon w trybie Fastboot.
Czynność tę można alternatywnie wykonać poprzez wyłączenie smartfona oraz ponowne uruchomienie go przytrzymując klawisze zasilania oraz głośności w górę.
Gdy smartfon włączy się ponownie w trybie fastboot wpisujemy komendę:
fastboot oem unlock
Po jej wpisaniu urządzenie powinno wyświetlić ekran ostrzegawczy, który powiadomi nas o konsekwencjach odblokowania bootloadera.
Potwierdzamy nasze intencje i po kilkunastu sekundach smartfon powinien być odblokowany.
Niektóre smartfony np. od Huawei lub Motoroli wymagają przy odblokowaniu podania unikalnego dla egzemplarza hasła, które generuje się poprzez stronę producenta. Wtedy komenda wygląda następująco:
fastboot oem unlock hasło_producenta
Kolejnym krokiem jest wgranie nowego recovery.
Robimy to poprzez komendę:
fastboot flash recovery nazwa_pliku.img
Plik z recovery musi być w tym samym folderze co pliki ADB oraz Fastboot.
Po pozytywnym wykonaniu tej czynności możemy odpiąć smartfona od komputera, wyłączyć go i włączyć ponownie w trybie recovery.
Aby to zrobić przytrzymujemy przyciski zasilania oraz głośności w dół, aż do momentu gdy na ekranie pojawi się logo TWRP.
Pierwszym krokiem jakim powinniśmy wykonać po uruchomieniu recovery jest wykonanie pełnej kopii zapasowej standardowego systemu, na wypadek gdyby coś się nie udało w trakcie flashowania nowego.
Klikamy więc na pozycję "Backup", zaznaczamy wszystkie interesujące nas partycje i przeciągamy slider aby rozpocząć wykonywanie kopii.
Po jej utworzeniu przechodzimy do pozycji "Wipe", klikamy na "Advanced Wipe" i zaznaczamy:
Dalvik / ART Cache
System
Data
Cache
A następnie zezwalamy na ich sformatowanie.
Gdy zakończymy robić kopię zapasową oraz wyczyścimy poszczególne partycje, możemy ponownie podłączyć smartfona do komputera i wrzucić do jego pamięci paczki zip z systemem, GApps oraz Rootem.
Gdy znajdą się już one na urządzeniu przechodzimy w TWRP do pozycji "Install" i szukamy interesujących nas plików. Wgrywamy je w kolejności:
Paczka z systemem
Paczka z GApps
Paczka z Rootem
Po zakończeniu flashowania wszyskich danych czyścimy pamięć cache, restartujemy smartfona i możemy cieszyć się nowym systemem.
Jeśli żadna z tych metod nie sprawiła, że Twój smartfon zaczął działać szybciej, problem może leżeć po stronie jego podzespołów, które nie zapewniają wystarczającej mocy obliczeniowej, a tym samym płynnej pracy systemu. Warto wtedy rozważyć zakup nowego smartfona.
BADANIE OPINII - ZARABIAJ NA ANKIETACH!